اولویت بندی شاخص های توسعه پایدار شهری با رویکرد تجزیه وتحلیل سلسله مراتبی گروهی (مطالعه موردی در شهر اصفهان)

توسعه پایدار یکی از جامع­ترین مفاهیم در دهه­های اخیر می­باشد این واژه در مفهوم گسترده آن به معنی اداره وبهره­برداری صحیح و کارا از منابع مالی، نیروی انسانی و... برای دست­یابی به الگوی مصرف مطلوب است که با به کارگیری امکانات فنی، ساختار وتشکیلات مناسب برای رفع نیاز نسل امروز وآینده به­طور رضایت بخش امکان­پذیر می­شود .توسعه پایدار نه فقط بهبود نسل حاضر بلکه نسل­های آینده را نیز را در نظر دارد. هدف این تحقیق تحلیل واولویت­بندی عوامل مؤثر بر توسعه پایدار شهری در اصفهان با استفاده از رویکرد AHP گروهی می­باشد. جامعه آماری این تحقیق 18 نفر از خبرگان در سازمان­های شهرداری اصفهان، شورای شهر اصفهان واستانداری اصفهان بوده­اند که با استفاده از پرسشنامه مقایسات زوجی نظرات آنها گرد­آوری شده است.اطلاعات گردآوری شده با استفاده از نرم افزار Expert Choice  مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده توسعه پایدار اقتصادی(B) با وزن 413/0 دارای بیشترین تاثیر بر توسعه پایدار شهر اصفهان داشته است وتوسعه پایدار اجتماعی (A)با وزن 327/0 و توسعه پایدار زیست محیطی (C) با وزن 260/0 بترتیب دارای بیشترین وزن بوده­اند.